Η Έλλη Στάη μένει πάντοτε στον νου μας ως μια στιβαρή κυρία της δημοσιογραφίας, ωστόσο έχει περάσει τις δικές της δύσκολες στιγμές, όπου υπήρξε κάτι παραπάνω από απλά ευαίσθητη.
Σε μια σπάνια της συνέντευξη στη «Μεγάλη Εικόνα» με την Νίκη Λυμπεράκη, αναφέρθηκε μάλιστα στην προσπάθεια να αντιμετωπίσει την κατάθλιψη, όταν όλα έδειχναν καλά στη ζωή της, την οποία πια χαίρεται με ένα διαφορετικό τρόπο.
Για τη σχέση της με τον χρόνο η Έλλη Στάη απάντησε: «Έχω μια τελειομανία η οποία τελειομανία είναι ένα πολύ βασανιστικό πράγμα. Αν βάλουμε μια παλιά μου εκπομπή θα την δω και το πρώτο πράγμα που λέω είναι “Α πα πα, πώς ήμουν έτσι χάλια;” Άλλες φορές λέω: “άλλο πράγμα 20 χρόνια πριν και άλλο τώρα”. Δεν έχουμε άλλη διέξοδο, πρέπει να έχουμε απόλυτα φιλική σχέση με τον χρόνο, ή τον κάνουμε φίλο μας τον χρόνο ή μας τσακίζει. Μόνο το DNA βοηθά σε κάποιους, όλα τα άλλα μπορούμε να τα διαμορφώσουμε με τον τρόπο ζωής».
«Ο μεγάλος μου εγγονός είναι ο Δημήτρης ο οποίος είναι 2,5 ετών και ο μικρός είναι ο Φίλιππος ο οποίος είναι 10 μηνών. Ο Δημήτρης με φωνάζει γιαγιά Έλλη γιατί έχει και την άλλη γιαγιά και ήθελα να με πει γιαγιά γιατί αυτό που κάποιες θέλουν το μικρό όνομα μόνο, εγώ όχι και μαμά είμαι και γιαγιά.
Ασχολούμαι πάρα πολύ με τα εγγόνια μου, δύο με τρεις φορές την εβδομάδα τώρα που έχει μεγαλώσει ο Δημήτρης τον παίρνω σπίτι μου κάνουμε όλο το πρόγραμμα της ημέρας, μιλάει και συνεννοείται κανονικότατα και είναι πιο ήρεμος μαζί μου και απ’ ότι είναι στο σπίτι με τους γονείς του.
Είμαι και εγώ πιο ήρεμη και αυτό γιατί με τα δικά μας παιδιά ως γονείς είμαστε πιο τσιτωμένοι. Είχα τύψεις για πράγματα που δεν έκανα ως μητέρα, επειδή έτρεχα σε δουλειές. Όλοι έχουν τύψεις και δεν υπάρχει σοβαρός γονιός που να μην έχει τύψεις», είπε για τη ζωή της με τα εγγόνια της και την πορεία της ως μητέρα.
Η «μάχη» με την κατάθλιψη
Σε άλλο μέρος της συνέντευξης η Έλλη Στάη μίλησε για την κατάθλιψη: «Πέρασα κατάθλιψη. Είναι πολύ δύσκολη εμπειρία γιατί όποιος το πρωτοσυναντά αυτό, δεν το ξέρει καθόλου. Πραγματικά θέλει μεγάλη βοήθεια από το περιβάλλον για να μπορέσει να βρει το δρόμο που θα το αντιμετωπίσει, θα συνέλθει. Στη ζωή δεν σε αφήνει απόλυτα. Να μπορείς να το χειριστείς αυτό και να το αναγνωρίζεις. Μου συνέβη στα 40. Ήμουν σε φάση μεγάλης επαγγελματικής ανέλιξης, στο peak της επαγγελματικής μου πορείας.
Με ταλαιπώρησε αρκετά. Φάνηκε και το είπα στον επαγγελματικό μου χώρο τότε. Είναι πολύ δύσκολο να το αντιμετωπίσεις στην πρώτη του κρούση… Ο φόβος ότι είναι ψυχική ασθένεια, το κάνει τέρας» δήλωσε η Έλλη Στάη.
athensmagazine.gr