Αποκλειστική δήλωση του υπουργού Eσωτερικών Μάκη Βορίδη, απάντηση στην πρόταση των προέδρων των τοπικών συμβουλίων για διάσπαση του ενιαίου Δήμου Ρόδου
Τέλος στη όποια συζήτηση για το ενδεχόμενο διάσπασης του ενιαίου Δήμου Ρόδου, έθεσε ο υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης , που ήρθε στην Ρόδο την προηγούμενη εβδομάδα, για να παρευρεθεί στα εγκαίνια της νέας γέφυρας Κρεμαστής . Ερωτηθείς μεταξύ άλλων από τον εκδότη του Βήματος της Δωδεκανήσου για την πρόταση που ετοιμάζονται να καταθέσουν στο υπουργείο Εσωτερικών οι πρόεδροι των τοπικών συμβουλίων του νησιού, οι οποίοι επιθυμούν την διάσπαση του ενιαίου Δήμου ανέφερε χαρακτηριστικά « Δεν εξετάζονται τέτοια ζητήματα και επομένως δεν υπάρχει καμία περίπτωση να διασπάσει ο ενιαίος δήμος της Ρόδου» Αξίζει να σημειωθεί πως διαχώρισαν την θέση τους και δεν υπογράφουν την πρόταση οι πρόεδροι των κοινοτήτων Βατίου και Αφάντου.
Η ΕΝΙΑΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ
ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΡΟΔΟΥ
Υπάρχουν πολλοί λόγοι που «πρέπει» να σπάσει ο Δήμος Ρόδου και αυτό θα γίνει.
Η αντιμεταρρύθμιση του «Καλλικράτη» ήταν αυτή που έβαλε την ταφόπλακα στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Συνεχίζοντας το έργο της προηγούμενης μεταρρύθμισης δηλ. του Καποδίστρια ουσιαστικά ήρθε να «κουμπώσει» με την λογική της συγκέντρωσης εξουσίας «προς τα πάνω».
Από την τοπική αυτοδιοίκηση στο κεντρικό κράτος, από τις κοινότητες στον κεντρικό δήμο. Έτσι δημιουργήθηκε ένας Δήμος-«τέρας» με αποτέλεσμα να μεγεθύνει στο έπακρο τις αδυναμίες της Τ.Α., την υποστελέχωση ή κακή στελέχωση των υπηρεσιών, την κακή οργάνωση, την γραφειοκρατία. Το σπάσιμο του Δήμου Ρόδου θα έλθει κάποια στιγμή, σαν η αναγκαία αποκατάσταση μιας κοντόφθαλμης λογικής.
Η συζήτηση για την αυριανή εικόνα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Ρόδο ανοίγει. Ο κάθε ένας και η κάθε μία θα κριθεί, όχι από τις φωνές που θα βγάλει για τον αριθμό των «νέων Δήμων» αλλά για την ουσία. Δηλαδή από το πώς θα σταθεί απέναντι στις μεγάλες τομές που επιχειρούνται.
Στις 5 Μαρτίου 2019 κατατέθηκε τροπολογία στην Βουλή των Ελλήνων για το σπάσιμο των 5 Δήμων της χώρας και συγκεκριμένα: Λέσβου, Σάμου, Κέρκυρας, Κεφαλονιάς και Σερβίων Βελβεντού.
Τα προβλήματα πολλά, εγκατάλειψη, έλλειψη πόρων κ.τ.λ. Ο ρόλος των αιρετών προέδρων, απλά «διακοσμητικός», με την έννοια της έλλειψης ουσιαστικών αρμοδιοτήτων για την επίλυση των προβλημάτων της περιοχής.
Ωστόσο ο πολίτης, ζητά δικαιωματικά την επίλυση του προβλήματός του από την Κοινότητα, πιστεύοντας πως είναι όπως παλαιότερα. Τον Μάρτιο του 2019 ήρθε η μεγάλη ευκαιρία για τη διάσπαση του Δήμου όπως έγινε και με τους άλλους νησιωτικούς Δήμους.
Το τότε Δημοτικό Συμβούλιο συνεδρίασε; Πήρε απόφαση; Οι τρεις κυβερνητικοί βουλευτές του Σύριζα τι πρόταση έκαναν;
Τίθενται τα εξής ερωτήματα:
1. Μας αρέσει αυτή η ερήμωση και η απομόνωση των χωριών; Όλα να εξαρτώνται από τον κεντρικό Δήμο;
2. Είναι εικόνα πρώην Δήμου να μην μπορεί να κάνει τα στοιχειώδη, π.χ. ερήμωση διοικητικών υπηρεσιών, έλλειψη γραμματειακής υποστήριξης των αιρετών, ερήμωση των γραφείων, πολίτες να μην μπορούν να εξυπηρετηθούν κ.τ.λ.
3. Εργατοϋπαλληλικό προσωπικό γερασμένο, ΑΜΕΑ και χωρίς όρεξη για εργασία. Ερήμωση όρχων, σταθμού οχημάτων, αποθήκες υλικού εγκαταλελειμμένες, αυτοκίνητα σε ακινησία, χωρίς ελαστικά και ανταλλακτικά, έλλειψη χειριστών βαρέων οχημάτων για την επίλυση προβλημάτων, π.χ. αγροτική οδοποιία, καθημερινότητα, καθαριότητα κ.τ.λ.
4. Πρόεδρος και Τοπικό Συμβούλιο να γνωμοδοτεί μόνο, χωρίς να έχει τύχη η λήψη της απόφασης, εάν δεν αποφασίσει η κεντρική διοίκηση.
5. Γιατί δεν θέλουν να ακούσουν οι βουλευτές, το Δημοτικό Συμβούλιο, ο υπουργός, την φωνή του πολίτη της υπαίθρου για την εγκατάλειψη και την ερήμωση του τόπου τους;
Προτείνουμε λοιπόν το «σπάσιμο του Δήμου Ρόδου» σε επιμέρους Δήμους, για την επίτευξη του έργου μας, γιατί ο στόχος μας είναι ο πολίτης, ο συνάνθρωπός μας, που πρέπει να έχει τις ίδιες παροχές υπηρεσιών, στο πλαίσιο της ισονομίας και ισοπολιτείας, αρχές που διέπουν το Δημοκρατικό μας πολίτευμα.
Κύριοι αιρετοί Α’, Β’ βαθμού, βουλευτές όλων των κομμάτων μην προσπεράσετε ή μην απαξιώσετε την πρότασή μας ως άκαιρη, άκυρη και ανέφικτη, γιατί οι μεγάλοι νησιωτικοί Δήμοι τον Μάρτιο του 2019 «έσπασαν» 89 ημέρες πριν τις εκλογές του Μαΐου του 2019.
Συγκεκριμένα, «έσπασε» η Κέρκυρα (με 105.000 κατοίκους) σε 4 Δήμους, η Κεφαλονιά (με 43.000 κατοίκους) σε 3 Δήμους, η Λέσβος (με 85.000 κατοίκους) σε 2 Δήμους, επίσης ο ηπειρωτικός Δήμος Κοζάνης σε δύο δήμους.
Το ερώτημά μας είναι γιατί δεν έσπασε ο Δήμος της Ρόδου με 140.000 κατοίκους;
Προτείνουμε, λοιπόν, την δημιουργία μιας επιτροπής επανεξέτασης των διοικητικών ορίων των Ο.Τ.Α. α’ βαθμού.
Δεν τίθενται ερωτήματα σχετικά με την διαχείριση και επίλυση προβλημάτων που ταλανίζουν το νησί όπως διαχείριση νερού, φράγμα Γαδουρά, βιολογικός κ.τ.λ. Είμαστε ενωμένοι έτσι και αλλιώς, χωρίς αγκυλώσεις και βαρίδια, που αυτά έχουν σχέση μόνο με το παρελθόν.
Ως νέοι αυτοδιοικητικοί, έχουμε όραμα και ρεαλισμό στην διαχείριση κοινών προβλημάτων που ταλανίζουν χρόνια το νησί μας. Οι προτεινόμενοι Δήμοι που θα προκύψουν μετά τη διάσπαση είναι οι παρακάτω:
1. Ρόδου-Καλλιθέας
2. Ιαλυσού-Πεταλούδων
3. Καμείρου-Αταβύρου
4. Αρχαγγέλου-Αφάντου
5. Λίνδου- Νότιας Ρόδου
Νομική Τεκμηρίωση
2.1 Νομολογία
Κατά την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 545/2001, ΟλΣτΕ 38/2013) δεν είναι επιτρεπτή κατά το Σύνταγμα η δημιουργία πρωτοβάθμιων ΟΤΑ τόσο ευρείας περιφέρειας, ώστε να καταργείται ουσιαστικά η, αποτελούσα τον πυρήνα των σχετικών συνταγματικών ρυθμίσεων, έννοια της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Η τοπικότητα, δηλαδή η αυτοδιοίκηση των τοπικών κοινωνιών σε ένα πρώτο επίπεδο της πόλης, υπό στενή ή ευρύτερη έννοια (μικρών ή μεγαλύτερων γειτονικών οικιστικών μονάδων που αλληλοεξαρτώνται και μπορεί να αποτελέσουν λειτουργική, διοικητική και πολεοδομική ενότητα), αποτελεί τον προστατευόμενο πυρήνα των σχετικών συνταγματικών διατάξεων και, ως εκ τούτου, οι εκάστοτε αυτοδιοικητικοί σχηματισμοί δεν μπορούν να τείνουν, από άποψη μεγέθους, σε αυτοδιοικητικά σχήματα ανώτερων βαθμίδων.
Κριτήριο στην απόφαση ανασυγκρότησης της τοπικής αυτοδιοίκησης σε κάθε περίπτωση, είτε δηλαδή προς την κατεύθυνση της συνένωσης είτε της διάσπασης δήμων, πρέπει να είναι η προσφορότερη και αποτελεσματικότερη διοίκηση των τοπικών υποθέσεων προς τον σκοπό της τήρησης της συνταγματικής αρχής της ισότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών από τους ΟΤΑ προς τους πολίτες όλης της επικράτειας. Αυτό είναι το βασικό κριτήριο.
2.2 Αποφάσεις και Κριτήρια
Οι εκάστοτε υφιστάμενοι δήμοι, όπως και οι κοινότητες, δεν κατοχυρώνονται συνταγματικά ούτε έχουν υποχρεωτικό μέγεθος ή οργανωτικό σχήμα, αφού οι σχετικές συνταγματικές διατάξεις κατοχυρώνουν τον θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης με βάση το αποκεντρωμένο σύστημα, καταλείποντας στον κοινό νομοθέτη την επιμέρους διαίρεση της επικρατείας σε τοπικά αυτοδιοικητικά σχήματα με βάση τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες -τοπικές και εθνικές- και με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον (ΣτΕ 545/2001).
Αυτές ακριβώς οι τοπικές ιδιαιτερότητες, αλλά και το δημόσιο συμφέρον, λήφθηκαν υπόψη σε συνδυασμό και με μια σειρά κριτηρίων, τα οποία είχε επεξεργαστεί η τότε Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδος σε συνέδριο το 2007 κατά την διαβούλευση για τον «Καλλικράτη» και τα οποία έχουν κάνει δεκτά και η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας με την υπ’ αριθμόν 38/2013 απόφασή της.
Τα κριτήρια είναι:
• Πληθυσμιακά (ο αριθμός των δημοτών, ο αριθμός των κατοίκων, η πληθυσμιακή πυκνότητα, η κατανομή των κατοικιών),
• Κοινωνικά (το μέσο μέγεθος νοικοκυριού, οι μορφωτικοί δείκτες, το ποσοστό αλλοδαπών),
• Οικονομικά (η απασχόληση, η δομή της απασχόλησης, η εργασιακή κινητικότητα, το εισόδημα),
• Γεωγραφικά ( το σχήμα, η προσβασιμότητα, τα δίκτυα υποδομών),
• Αναπτυξιακά (η δομή της τοπικής οικονομικής δραστηριότητας και γενικότερα της τοπικής ανάπτυξης, η ύπαρξη εκπαιδευτικών και ερευνητικών φορέων, η συμμετοχή σε κοινοτικά και εθνικά προγράμματα),
• Λειτουργικά και βιωσιμότητας του νέου δήμου (πόροι και ενδογενές δυναμικό),
• Πολιτικά, ιστορικά και
• Χωροταξικά κριτήρια.
Όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω και τα οποία δεν «αξίζουν» στην περιοχή μας και την ιστορία της:
• Μας υποχρεώνουν να σκεφτούμε μ’ ένα διαφορετικό τρόπο απ’ αυτόν που επέβαλε η στασιμότητα και η οικονομία των αριθμών.
• Μας υποχρεώνουν να σκεφτούμε διαφορετικά για να σχεδιάσουμε με προοπτική.
• Μας υποχρεώνουν να σκεφτούμε διαφορετικά για να ενεργήσουμε αποτελεσματικά.
Με βάση όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, ζητούμε τη διάσπαση του ενιαίου Δήμου Ρόδου σε πέντε επιμέρους Δήμους.
