Τη στιγμή που η Ελλάδα, η Ευρώπη και η ανθρωπότητα στο σύνολό της βρίσκονται αντιμέτωπες με τη μεγαλύτερη πρόκληση του 21ου αιώνα, αυτήν της πανδημίας το κορονοϊού, είμαστε αναγκασμένοι εκ των πραγμάτων να αντιμετωπίζουμε και μία ακόμα απειλή.
Αυτήν της Τουρκίας. Και είναι απειλή όχι μόνο εναντίον της Ελλάδας αλλά
ολόκληρου του δυτικού κόσμου και του δυτικού τρόπου ζωής. Των συνηθειών μας και της
αντίληψης που έχουμε για τη ζωή.
Με την απειλή αυτή η Ελλάδα ζει τα τελευταία 200 χρόνια και η Κύπρος την είδε να
μετουσιώνεται σε πράξη πριν 46 χρόνια με αποτέλεσμα την παράνομη κατοχή κυπριακού
εδάφους μετά από στρατιωτική επέμβαση.
Η ίδια Τουρκία είναι η οποία έστειλε το ερευνητικό της σκάφος στα 6 ναυτικά μίλια από το
Καστελλόριζο και ζητά την αποστρατικοποίηση των νησιών μας. Είναι η ίδια χώρα που δεν
διστάζει να εργαλειοποιήσει μετανάστες, φτύνοντας κατάμουτρα κάθε έννοια ανθρωπίνων
δικαιωμάτων.
Αυτήν την εικόνα της Τουρκίας επιμένουν να κάνουν πως δεν βλέπουν οι Ευρωπαίοι εταίροι
μας. Εκείνοι οι οποίοι επίσης απειλούνται από την τουρκική ρητορική αλλά επιλέγουν να
αξιολογούν περισσότερο τα οικονομικά τους συμφέροντα από τις κοινές αξίες του δυτικού
κόσμου.
Η εμμονή αυτή είναι κάτι παραπάνω από εμφανής στην προετοιμασία της επερχόμενης
Συνόδου Κορυφής η οποία αντί να καταλήγει στις κυρώσεις που θα επιβληθούν επιτέλους
στην Τουρκία, αναλώνεται σε διπλωματικά τερτίπια και ομαδοποιήσεις, έτσι ώστε να δοθεί
πάλι πίστωση χρόνου στον άτακτο γείτονα και ενδεχομένως περισσότερα χρήματα για να
τονώσει την οικονομία του.
Η Ελλάδα στην προκειμένη περίπτωση επιδεικνύει για ακόμα μία φορά υπεύθυνη στάση με
τους χειρισμούς της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη. Δείχνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση
οφείλει επιτέλους να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να προστατέψει επί της ουσίας
δύο ισότιμα κράτη μέλη της τα οποία απειλούνται ευθέως.
Την ώρα που Πολωνία και Ουγγαρία καθυστερούν την έγκριση του Ταμείου Ανάκαμψης και
του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού, η Ελλάδα δείχνει έτοιμη να εμποδίσει οποιαδήποτε
απόφαση δεν θα ικανοποιεί το αυτονόητο. Ότι τα σύνορά της είναι και σύνορα της
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ότι δεν γίνεται να απειλείται από άλλες χώρες, οι οποίες
απολαμβάνουν προνομιακής μεταχείρισης από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πόσο
μάλλον να αγοράζει όπλα από χώρες, οι οποίες είναι εταίροι της Ελλάδας, για να απειλεί
την Ελλάδα.
Η κατάσταση με την Τουρκία έχει φτάσει πλέον στα άκρα και ένα αυτονόητο δικαίωμα της
Ελλάδας, όπως είναι το βέτο, δεν θα πρέπει να θεωρείται απαγορευτικό. Αντιθέτως μπορεί
να αλλάξει τους όρους. Το έχουμε ξανακάνει άλλωστε…
