Συγκλονίζει η ανάρτηση των διασωστών.
Την ώρα που νομίζεις ότι τα έχεις δει όλα, δέχεσαι ένα τηλεφώνημα για ένα ζωντανό σκύλο που πετάχτηκε σε κάδο σκουπιδιών και που ζει μέσα εκεί. Αμφιβάλλεις, δεν θέλεις να το πιστέψεις….
Οδηγείς στο σημείο και βλέπεις πράγματι, ένα σκυλί στον κάδο σκουπιδιών! Αδύναμος, εξαντλημένος, απογοητευμένος, προσπαθείς να τον μαζέψεις, να τον βγάλεις έξω, σε δαγκώνει με όλη του την “τελευταία δύναμη”!
Προσπαθείς ξανά και ξανά, δεν θα σε αφήσει, δεν θα σε εμπιστευτεί, μοιάζεις τόσο πολύ με εκείνους που τον κακομεταχειρίζόντουσαν όλη του τη ζωή. Γιατί να είσαι διαφορετικός;
Προσπαθείς ξανά, 6-7-8 φορές.. εγκαταλείπει..
Το μεταλλικό τσόκερ που έχεις, είναι τελικά γύρω από το λαιμό του.. αγωνίζεται αλλά για 1 λεπτό. Αυτό όμως το λεπτό μοιάζει σαν μια ώρα, μετά υποχωρεί, σε αφήνει να τον βγάλεις έξω.
Φαγητό, φρέσκο νερό. Είναι σκεπτικιστικός… όχι πεπεισμένος.
Χαϊδεύεις το κοκαλιάρικο κορμί του, δεν προσπαθεί πια να σε δαγκώσει. Μπορεί και να είσαι διαφορετικός…
Αρχίζει να τρώει, τόσο νόστιμο, έχει περάσει τόσος καιρός από τότε που έφαγε κάτι άλλο από ξερό μουχλιασμένο ψωμί. Νερό! Νερό! Φρέσκο, καθαρό, καθαρό.. όχι άλλο πράσινη μάκα!
Ζητήσαμε από την κυρία που μας ειδοποίησε και τα δύο της παιδιά να της δώσουνε ένα όνομα. Σοφία, Αγαπή, Ελπίδα.. Πίστη!! Ναι, Πίστη!! Την αγάπησαν και όλοι της δώσαμε την υπόσχεση ότι θα κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να αποκαταστήσουμε την πίστη της στο ανθρώπινο είδος..
Αυτή η κυρία και εκείνα τα παιδιά είναι η αιτία για το ταξίδι που ξεκίνησε για αυτήν την σκυλίτσα για ένα καλύτερο μέλλον. Όταν σταμάτησαν και την είδαν, δεν κοίταξαν αλλού, τηλεφώνησαν, της πρόσφεραν νερό (σε κατσαρόλα των 100 € που είχαν στο αυτοκίνητο)
Θέλω να τους ευχαριστήσω που δεν την αγνόησαν.. 
Στο αυτοκίνητο και φύγαμε! Μέχρι να φτάσει στον κτηνίατρο ήταν ήδη ένα διαφορετικό σκυλί! Όχι άλλες δαγκωματιές!
Έλεγχος αίματος, εμβολιασμός. 13 κιλά! Θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον 18, θα φτάσει εκεί, υπόσχομαι! Δεν είχε μικροτσίπ, είναι γύρω στα 10 της χρόνια..
Πόσα θλιβερά χρόνια;
Πού είναι τα κουτάβια της;
Πόσες φορές πήγε να κυνηγήσει για τον ιδιοκτήτη της;
Πόσα πουλιά και κουνέλια του έφερε;
Πόσους κρύους χειμώνες επέζησε σε ένα τσίγκινο υγρό βαρέλι;
Πόσα ζεστά ανυπόφορα καλοκαίρια;
Στην αυγή της ζωής της, στα χρυσά της χρόνια αντιμετώπισε εγκατάλειψη, παραμέληση, προδοσία..
Χρειαζόμαστε βοήθεια!! Αυτή είναι μια κραυγή από μέσα μας..
Χρειαζόμαστε βοήθεια!! Δεν μπορούμε να βλέπουμε άλλα ηλικιωμένα ζώα να μεγαλώνουν στα καταφύγια μας. Είναι σπαρακτικό.
Παρακαλώ κοινοποιήστε την παντού. Ας της βρούμε αυτό το τέλειο σπίτι που θα περάσει τα υπόλοιπα χρόνια της σε ένα απαλό, άνετο, ζεστό κρεβάτι..
