ΔΙΑΦΟΡΑ

“Την λένε Μαρία, ήταν “φυτό” και ζούσε στα αζήτητα στο ΠΑΓΝΗ, με αμέτρητα προβλήματα υγείας”

 

Μικρή Μαρία: Αγάπη και ευτυχία! Μόνο αυτό μπορεί να νιώσει πλέον η μικρή Μαρία.

Το μικρό κορίτσι εγκαταλείφθηκε από τη Ρουμάνα μητέρα της σε πολύ μικρή ηλικία. Ωστόσο, πριν φύγει από το νοσοκομείο για να καταλήξει σε ίδρυμα, βρήκε κάποιους ανθρώπους να την αγαπούν. Ο λόγος για τον Δημήτρη Βάμβουκα και τη Στέλλα Μαρή. Η πρόταση για να κρατήσει η οικογένειά της, τη μικρή Μαρία, ανήκε στη δεύτερη, η οποία είναι νοσηλεύτρια στο νοσοκομείο που νοσηλεύονταν.

Οι νέοι γονείς της Μαρίας, παραχώρησαν συνέντευξη, όπου αναφέρουν αναλυτικά όλα τα γεγονότα:

Δημήτρης Βάμβουκας – Στέλλα Μαρή για τη μικρή Μαρία: «Μας δίνει μόνο χαρά»

«Εδώ και 2 χρόνια που την έχουμε στην οικογένειά μας και δεν την ξεχωρίζουμε από τα παιδιά μας, αυτό το κοριτσάκι, η Μαρία μας, μας δίνει μόνο χαρά. Είναι η καλύτερη απόφαση που έχουμε πάρει στη ζωή μας».

Δημήτρης Βάμβουκας για τη μικρή Μαρία: «Δεν μετανιώσαμε που την πήραμε»

«Το παιδάκι αυτό ήταν εγκαταλειμμένο στο ΠΑΓΝΗ με αμέτρητα προβλήματα υγείας. Όταν το πρωτοείδα ήταν ένα φυτό στο αναπηρικό καροτσάκι, χωρίς δυνατότητα καμιάς επικοινωνίας. Θυμάμαι το προσωπάκι του, λίγο παραμορφωμένο, τα χεράκια του…

Η γυναίκα μου, που δουλεύει στην Εντατική Παίδων, το έβλεπε καθημερινά, το φρόντιζε μαζί με τους άλλους εργαζόμενους στη μονάδα, το έφερνε πότε – πότε σπίτι για λίγες ώρες να αλλάζει περιβάλλον, τα Χριστούγεννα, τις γιορτές και το επέστρεφε στο νοσοκομείο.

Μια μέρα, έρχεται σπίτι και μου λέει ”Η Μαρία θα πάει σε ίδρυμα, μια κυρία που επρόκειτο να την πάρει, τελικά το μετάνιωσε και το παιδί θα πάει στην Πόμπια”.

”Τι λες, να την πάρουμε εμείς;”

”Να την πάρουμε”, της λέω και ούτε για μια στιγμή δεν μετανιώσαμε γι’ αυτή μας την απόφαση. Ούτε εμείς ούτε και τα παιδιά μας!».

Δημήτρης Βάμβουκας για τη μικρή Μαρία: «Δεν μας έχει κουράσει σε τίποτα»

«Την κοιτάζω και δεν πιστεύω στα μάτια μου. Το παιδάκι αυτό που ήταν φυτό, περπατά μόνο του, έχει αρχίσει να μιλάει, μας φωνάζει μαμά και μπαμπά, τρέχει να χωθεί στην αγκαλιά μας, παίζει με την μικρή μας κόρη, με τα μεγαλύτερα αδέλφια της, τα ξαδέλφια της, που την φροντίζουν πάρα πολύ, έχει γίνει ένα κοινωνικό, ένα χαρούμενο παιδί που πάει στο ειδικό σχολείο και καθόλου δεν μας έχει κουράσει σε τίποτα. Το μόνο που θέλει είναι φιλιά και αγκαλιές».

Στέλλα Μαρή για τη μικρή Μαρία: «Μας δίνει πολλά περισσότερα από όσα της προσφέρουμε»

«Έχουμε χώρο, χρόνο, είχαμε τη δυνατότητα, το θέλαμε πολύ, θα ήταν ανήθικο να μην πάρουμε αυτό το παιδί και να το αφήσουμε να καταλήξει σ’ ένα ίδρυμα. Νιώθω ευλογημένη γι’ αυτή μας την απόφαση. Πώς μπορούσαμε να αδιαφορήσουμε για ένα ανυπεράσπιστο παιδί, πώς μπορούσαμε να το αφήσουμε να πάει σε ίδρυμα; Πήραμε αυθόρμητα με τον άνδρα μου αυτή την απόφαση. Αυτό το πλάσμα έχει δείκτη νοημοσύνης παιδιού 2 χρονών.

Έχει ανάμεσα στα άλλα καρδιακή ανεπάρκεια και πνευμονική υπέρταση, καθημερινά του δίνουμε φάρμακα, πώς ήταν δυνατόν να μην θέλουμε να το κάνουμε ευτυχισμένο αφού μπορούσαμε; Θέλουμε να δώσουμε σ’ αυτό το κοριτσάκι, που το εγκατέλειψε η μητέρα του, μια καλύτερη ποιότητα ζωής -όσο ζήσει- την αγάπη και την ζεστασιά μιας οικογένειας.

Δεν το ξεχωρίζουμε από τα παιδιά μας και να είστε σίγουρη εμείς νιώθουμε τη μεγαλύτερη ευτυχία για αυτά που εκείνη μας δίνει και είναι πολύ περισσότερα από αυτά που εμείς της προσφέρουμε».



ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ