Συνέντευξη παραχώρησε στο Βήμα της Δωδεκανήσου και στον Σταύρο Μάτση ο Γραμματέας του στρατηγικού σχεδιασμού και επικοινωνίας της ΝΔ κ Βασίλης Φεύγας . Στην συνέντευξη του ο κ Φεύγας αναφέρθηκε στην οικονομία στα εργασιακά και στην διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη
Αγαπητέ κ. Φεύγα, ευχαριστούμε για την αποδοχή της πρόσκλησης μας. Αυτές τις ημέρες, συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τη Ν.Δ. και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Πως κρίνετε την έως τώρα θητεία τους.
Ευχαριστώ για την πρόσκληση. Πράγματι, τον Ιούλιο του 2019, οι πολίτες επέλεξαν την αλλαγή πορείας της χώρας. Όλοι καταλάβαιναν τότε, ότι η κατάσταση είχε φτάσει σε ένα τέλμα. Ό,τι ήταν να προσφέρουν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ με την κυβερνητική τους σύμπραξη, το έδωσαν. Η ιστορία θα το κρίνει όπως κρίνει τους πάντες άλλωστε. Τα δύο λοιπόν χρόνια που πέρασαν, με τις συνθήκες που διαμορφώθηκαν από παράγοντες που δεν ήταν δυνατόν να προβλεφθούν, όπως μία πανδημία, κρίνω ότι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ήταν απολύτως επιτυχημένη.
Αν σας ζήταγα να ιεραρχήσετε τρία επιτεύγματα για τα οποία είστε απόλυτα ικανοποιημένος από την κυβέρνηση του Κυρ. Μητσοτάκη, ποια θα ήταν αυτά;
Κοιτάξτε, μέσα σε δύο χρόνια, έγιναν τόσο πολλά πράγματα που πολύ αμφιβάλλω αν τόσο σε ποσότητα, όσο και σε ποιότητα, κυβερνήσεις που πέρασαν από τη διακυβέρνηση του τόπου κατάφεραν να πετύχουν. Μου είναι ως εκ τούτου δύσκολο, να επιλέξω. Για την οικονομία της συζήτησης, θα επιλέξω τρεις περιπτώσεις για τις οποίες, όχι μόνο οι ψηφοφόροι ή τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας είμαστε περήφανοι, αλλά και όλοι οι Έλληνες θέλω να πιστεύω, ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης ή ιδεολογίας. Αναμφισβήτητα, η διαχείριση της πανδημίας είναι κατά την ταπεινή μου άποψη το κορυφαίο έως τώρα επίτευγμα της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη. Το αναγνωρίζουν άλλωστε οι πάντες, εντός και εκτός Ελλάδας. Ο ψηφιακός μετασχηματισμός της χώρας, ο οποίος μεσούσης της πανδημίας και με αφορμή αυτή έκανε τεράστιες προόδους, βοηθώντας το κράτος να λειτουργήσει απρόσκοπτα και παράλληλα να προστατέψει τους πολίτες του, να μειώσει τη γραφειοκρατία αλλά και να δώσει τη δυνατότητα να οργανωθεί το αρτιότερο ίσως παγκοσμίως εμβολιαστικό πρόγραμμα. Αυτό είναι το δεύτερο μεγάλο επίτευγμα της κυβέρνησης μας. Τρίτο, όχι έσχατο όμως, είναι η ανοικοδόμηση του φράχτη στον Έβρο και τα αντανακλαστικά που επέδειξαν με αφορμή τα γεγονότα εκείνης της περιόδου άπαντες, για την προάσπιση των εθνικών μας δικαίων. Παράλληλα, ο έλεγχος των μεταναστευτικών ροών και η αποσυμφόρηση των νησιών από τους πρόσφυγες και τους οικονομικούς μετανάστες σταδιακά, είναι κάτι για το οποίο η κυβέρνηση αυτή αξίζει τα εύσημα.
Με αυτό το τελευταίο, μου δίνετε την ευκαιρία να ρωτήσω κάτι που όλοι πιστεύω θέλουμε να αντιληφθούμε. Αλήθεια, που το πάει ο Ερντογάν; Θα βρούμε ποτέ την ησυχία μας ή κάθε τρεις και λίγο θα επαναλαμβάνονται τέτοια γεγονότα όπως αυτά του περασμένου καλοκαιριού;
Ειλικρινά, δεν μπορώ να είμαι στο μυαλό του Τούρκου προέδρου. Δυστυχώς ή ευτυχώς, είμαστε «καταδικασμένοι» από την ιστορία και τη γεωγραφία, τόσο εμείς – όσο και οι Τούρκοι, να ζούμε στην ίδια γειτονιά. Οφείλουμε ως εκ τούτου, να σεβόμαστε κάποιους κανόνες και να τηρούμε τις διεθνείς συνθήκες που και οι δύο χώρες συνυπέγραψαν. Όσο αυτές αμφισβητούνται, τα προβλήματα θα παραμένουν. Η Τουρκία δεν είναι πρόβλημα μόνο της Ελλάδας. Είναι ένας παράγοντας αποσταθεροποίησης για την ΝΑ Μεσόγειο και αυτό που κατάφερε η κυβέρνηση μας τα τελευταία δύο χρόνια, είναι να διεθνοποιήσει το πρόβλημα. Με μπαράζ επαφών, με καλά μελετημένες κινήσεις στη διπλωματική σκακιέρα, έχει καταφέρει να πείσει τους πάντες πια ότι το πρόβλημα ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, δεν είναι ένα πρόβλημα που αφορά μόνο αυτούς τους δύο. Είναι πρωτίστως, ένα ζήτημα που αφορά την ίδια την Ευρώπη, την ίδια τη Μεσόγειο. Και αυτό είναι κάτι που αποτυπώνεται και στις συμφωνίες που υπογράφει η χώρα μας με άλλα κράτη. Τέτοιες συμφωνίες είναι η ΑΟΖ με Ιταλία και Αίγυπτο για παράδειγμα. Επιπρόσθετα, όπως δήλωσε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός μετά την πρόσφατη συνάντηση του με τον Αιγύπτιο πρόεδρο, απέναντι στην αστάθεια και τις προκλητικές συμπεριφορές, η Ελλάδα και η Αίγυπτος «αντιτάσσουν το δικό τους υπόδειγμα συνεργασίας στο φως του Διεθνούς Δικαίου, της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών και του Δικαίου της Θάλασσας» Και πρόσθεσε: «Αυτή τη στάση τηρεί και η Ελλάδα έναντι της γειτονικής Τουρκίας. Αναμένοντας τα λόγια να μεταφραστούν σε πράξεις, οι προκλήσεις σε προσεγγίσεις και οι αγεφύρωτες διαφορές για τις θαλάσσιες ζώνες να αποκτήσουν έναν ορίζοντα διευθέτησης στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Τόσο απλά και τόσο καθαρά γιατί για εμάς η προβολή ισχύος είναι πάντα η προβολή επιχειρημάτων». Ενημέρωσε επίσης τον πρόεδρο Sisi ότι σε αυτό το πνεύμα κινήθηκε και κατά την πρόσφατη συνάντησή με τον Τούρκο Πρόεδρο «με στόχο οι διαμετρικά αντίθετες θέσεις μας να μην εμποδίζουν εκείνες στις οποίες μπορούμε να συγκλίνουμε, όπως το περιβάλλον, ο τουρισμός και η οικονομία».
Ποιος ο σκοπός της εκ νέου συνάντησης του πρωθυπουργού με τον πρόεδρο της Αιγύπτου σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, μόλις εφτά μήνες αν δεν κάνω λάθος να μεσολαβούν από την τελευταία τους συνάντηση. Έχουμε κάποια αλλαγή δεδομένων;
Πράγματι, η επίσκεψη του Πρωθυπουργού, κατόπιν πρόσκλησης του κ. El-Sisi, έρχεται επτά μήνες μετά την επίσκεψη του Προέδρου της Αιγύπτου στην Αθήνα και εντάσσεται στο πλαίσιο των πυκνών διμερών επαφών και της σταθερής βελτίωσης που διαπιστώνεται στις σχέσεις με το Κάιρο. Ελλάδα και Αίγυπτος συμμετέχουν άλλωστε σε σχήματα περιφερειακής συνεργασίας, όπως η τριμερής συνεργασία με την Κύπρο, το East MediterraneanGasForum και το νεοσύστατο «Forum Φιλίας», σχήματα που έχουν ως βάση το Διεθνές Δίκαιο, τις σχέσεις καλής γειτονίας και την προώθηση της ειρήνης, της σταθερότητας και της ευημερίας στην περιοχή της Μεσογείου. Δεν υπάρχει κάτι άλλο περίεργο πίσω από αυτό.
Κατάλαβα. Θα σας πάω τώρα σε άλλα θέματα. Ελλάδα 2.0. Τι ακριβώς είναι αυτό; Θα βρέξει λεφτά για να το πούμε απλά;
Όχι! Λεφτά δεν θα βρέξει. Το σχέδιο ανάκαμψης «Ελλάδα 2.0», είναι μια ευκαιρία της χώρας μας, να αφήσει πίσω τα κακώς κείμενα που την ταλάνιζαν μέχρι σήμερα και να ατενίσει το αύριο με μεγαλύτερη αισιοδοξία. Η χώρα μας κατέθεσε εγκαίρως ένα από τα καλύτερα σχέδια ανάκαμψης από την πανδημία. Ένα σχέδιο ρεαλιστικό, φιλόδοξο, το οποίο έτυχε ευρύτατης αποδοχής εντός των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με το σχέδιο αυτό, το οποίο σημειωτέων είναι και από τα πρώτα που εγκρίθηκαν, η χώρα μας θα αντλήσει 30,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Τα περισσότερα από αυτά, θα διατεθούν για την ενίσχυση της ψηφιακής μας παρουσίας και τη διευκόλυνση της πράσινης μετάβασης με επίκεντρο πάντα τον άνθρωπο. Ακόμα, ένα μεγάλο μέρος από το «Ελλάδα 2.0», αφορά ιδιαίτερα την ελληνική περιφέρεια και τον πρωτογενή τομέα, ένας τομέας ζωτικός για την οικονομική αυτάρκεια της πατρίδας μας. Το μοντέλο αυτό, στήριξε μεταπολεμικά τη σύγχρονη Ελλάδα και όταν αυτό εγκαταλείφτηκε, αντιληφθήκαμε όλοι το πρόβλημα που δημιουργήθηκε και έφερε την μεγάλη οικονομική κρίση των τελευταίων ετών.
Πρόσφατα, η βουλή ψήφισε ένα νέο εργασιακό νομοσχέδιο. Είδαμε ότι οι αντιδράσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης ήταν σφοδρές. Θεωρείται πως ήταν και δικαιολογημένες;
Το αντίθετο θα μου έκανε εντύπωση. Δυστυχώς, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, είναι πρώτη φορά στα σύγχρονα κοινοβουλευτικά χρονικά απ’όσο μπορώ να θυμηθώ, που μία κυβέρνηση, έχει απέναντι της αντιπολίτευση που αρνείται τον διάλογο και την συνεννόηση. Αρνούμαστε όχι γιατί θεωρούμε ότι κάτι είναι λάθος. Αρνούμαστε διότι δεν έχουμε την τόλμη να παραδεχτούμε ότι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αργά και σταθερά, οδηγεί την Ελλάδα στην επόμενη μέρα. Το αύριο. Ένα αύριο που δεν μπορεί να περιμένει περιχαρακωμένο πίσω από ιδεολογικές αυταπάτες και λογικές περασμένων δεκαετιών.
Θέλω να επανέλθουμε στο εργασιακό νομοσχέδιο. Πείτε μου αλήθεια, ποια σημεία του νομοσχεδίου αυτού ξεχωρίζετε;
Θεωρώ πως το νέο εργασιακό νομοσχέδιο που ψήφισε η κυβέρνηση, είναι ένα σύγχρονο νομοσχέδιο που ανταποκρίνεται απόλυτα στις ανάγκες της εποχής και των νέων συνθηκών που επικρατούν στην αγορά εργασίας και την κοινωνία. Δεν το λέω μόνο εγώ αυτό. Το ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση εν τέλει ψήφισε τα περισσότερα άρθρα του, σε αντιδιαστολή με τα όσα έλεγε, ενισχύει την άποψη μου αυτή πιστεύω. Οι τολμηρές τομές του, θωρακίζουν τους εργαζόμενους κάνοντας σαφείς και διαφανείς τις σχέσεις με τον εργοδότη, επιτρέπουν στις δυνάμεις της παραγωγής μόνες τους να καθορίζουν τους όρους ώστε η συνεργασία τους να γίνεται πιο αποτελεσματική, βοηθούν την εθνική οικονομία, αλλά και την ελληνική κοινωνία να συναντηθούν με τον ταχύ βηματισμό της υπόλοιπης Ευρώπης και της εποχής μας. Προσωπικά ξεχωρίζω δέκα σημεία του νομοσχεδίου αυτού
Τηνψηφιακή κάρτα εργασίας την οποία θα χτυπά ο εργαζόμενος, χτυπώντας ταυτόχρονα τη μαύρη εργασία και τις αδήλωτες υπερωρίες, αλλά και την εισφοροδιαφυγή.
Την ανασυγκρότηση της Επιθεώρησης Εργασίας, που παύει να υπάγεται στον εκάστοτε Υπουργό και αναβαθμίζεται σε Ανεξάρτητη Αρχή όπως η ΑΑΔΕ και η Εθνική Αρχή Διαφάνειας, ενισχυμένη με μέσα και προσωπικό.
Τη δυνατότητα κάθε εργαζόμενος να διευθετεί ο ίδιος το χρόνο δουλειάς του. Αν το επιθυμεί ο ίδιος θα μπορεί να εργαστεί ως δύο ώρες περισσότερο και αυτές θα μεταφράζονται σε πρόσθετη άδεια, ώστε να μπορεί να ρυθμίζει καλύτερα τις προσωπικές του ανάγκες. Την εξίσωση των εργατοτεχνιτών με τους υπαλλήλους ως προς την αποζημίωση λόγω απόλυσης. Όλα αυτά, λοιπόν, αλλάζουν από μία κεντροδεξιά Κυβέρνηση δύο ετών που αποδεικνύεται πιο προοδευτική από τα αριστερά συνθήματα ενός αιώνα.
Την Ειδική φροντίδα για τους δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους σε υπηρεσίες που παρέχονται από τις ψηφιακές πλατφόρμες. Στο εξής τα αυτοαπασχολούμενα παιδιά των courier και των delivery θα έχουν προστατευτικά κράνη και οχήματα μετακίνησης από τις εταιρείες τους. Και θα λειτουργούν, όπως όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, με ασφάλιση και εφόσον το επιθυμούν με συνδικαλιστική εκπροσώπηση.
Την θέσπιση για πρώτη φορά άδεια πατρότητας 14 ημερών με αποδοχές. Ο νέος πατέρας θα προστατεύεται από απόλυση επί ένα εξάμηνο. Εισάγεται επίσης γονική άδεια τεσσάρων μηνών με επιδότηση στο πρώτο δίμηνο και για τους δυο γονείς. Ενώ οι γυναίκες προστατεύονται από περιστατικά βίας και παρενοχλήσεων. Απαγορεύεται η απόλυση εγκύου ή νέας μητέρας. Η απαγόρευση αυτή επεκτείνεται και για την υιοθεσία τέκνου, όπως και για τις περιπτώσεις παρένθετης μητρότητας.
Την εναρμόνιση του αριθμού των υπερωριών με τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Έτσι η νόμιμη επιπλέον απασχόληση αυξάνεται σε 150 ώρες ετησίως. Με τις ανάλογες, βεβαίως, προσαυξήσεις στην αμοιβή των εργαζομένων. Θα αποζημιώνονται με βάση το 120% του κανονικού ωρομισθίου, αντί του 80% σήμερα.
Τη Νομοθέτηση κανόνων για την τηλεργασία. Θα γίνεται υποχρεωτική μόνο για λόγους δημόσιας υγείας, με τη σχετική υποδομή να βαραίνει πάντα τον εργοδότη. Αλλά, όπου ισχύει, θα τη συνοδεύει το δικαίωμα στην αποσύνδεση, όπως συμβαίνει ήδη στη Γαλλία και στην Ισπανία.
Το ότι Θα λειτουργούν Κυριακή και στην Ελλάδα όποιες επιχειρήσεις λειτουργούν και στην υπόλοιπη Ευρώπη και κυρίως στις Μεσογειακές χώρες. Η σχετική λίστα διευρύνεται., τα δικαιώματα των εργαζομένων παραμένουν σταθερά.
Τη δημοκρατική διαφάνεια στο σημερινό σκοτεινό λαβύρινθο του συνδικαλισμού, με μέτρα που τον επαναφέρουν στον αληθινό του ρόλο. Δηλαδή, σε αυτόν της υπεράσπισης των συμφερόντων των εργαζόμενων με δικλείδες που αποτρέπουν την κατάχρηση των κινητοποιήσεων, που τελικά περιθωριοποιεί και τα δίκαια αιτήματα των συνδικαλιστών. Αλλά και με πρόνοιες ώστε οι διεκδικήσεις μιας ομάδας πολιτών να μην στρέφονται εναντίον των υπολοίπων.
Κύριε Φεύγα, αφού σας ευχαριστήσω άλλη μια φορά για τη συνέντευξη που μας παραχωρήσατε, θα ήθελα κλείνοντας να μου κάνετε μια πρόβλεψη. Πως βλέπετε την ελληνική οικονομία μετά την πανδημία;
Μάντης δεν είμαι και αποφεύγω γενικά να κάνω εκτιμήσεις όταν αυτές αφορούν πολιτική και οικονομία. Ωστόσο, είμαι αισιόδοξος πως η επόμενη μέρα για την πατρίδα μας θα είναι σίγουρα καλύτερη από αυτή που παραλάβαμε το 2019. Αυτό δείχνουν όλα τα δεδομένα άλλωστε. Οι εκτιμήσεις επενδυτικών οίκων και χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων είναι ενθαρρυντικές. Το ότι η Ελλάδα βγαίνει στις αγορές και δανείζεται για πρώτη φορά με αρνητικά επιτόκια είναι ένα ακόμα σημάδι εμπιστοσύνης στην ελληνική ανάκαμψη και στις μακροπρόθεσμες προοπτικές μας. Η Ελλάδα αξιοποίησε, εν μέσω της παγκόσμιας υγειονομικής κρίσης, το ευνοϊκό περιβάλλον που έχουν δημιουργήσει τόσο οι ευρωπαϊκές αποφάσεις, στις οποίες συμμετέχουμε ενεργά, όσο και -κυρίως- η ενίσχυση της αξιοπιστίας και της προοπτικής της οικονομίας, χάρη στην εφαρμογή συνετούς δημοσιονομικής πολιτικής, στην προώθηση μεταρρυθμίσεων και στην προσέλκυση επενδύσεων. Όλα αυτά, με κάνουν αισιόδοξο και είμαι σίγουρος ότι η χώρα μας, μετά τη πανδημία, θα είναι μια κανονική χώρα, για την οποία θα είμαστε ακόμα πιο περήφανοι. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία!
