Το 1ο Διεθνές Φεστιβάλ θεάτρου θα γίνει στην Ρόδο, τον επόμενο Οκτώβριο παρά τα προβλήματα με τον κορωνοϊό. Η «ψυχή» του Φεστιβάλ Βίκυ Θεολόγη θεατρολόγος – εκπαιδευτικός μιλάει για την προσπάθεια που θα φέρει πραγματικά έναν νέο «αέρα» στα πολιτιστικά δρώμενα στο νησί της Ρόδου.
–Κυρία Θεολόγη, μιλήστε μας για το Φεστιβάλ Θεάτρου. Θα πραγματοποιηθεί τελικά στην Ρόδο παρά τα προβλήματα που δημιουργεί η πανδημία του κορωνοϊού;
Το 1ο Διεθνές Φεστιβάλ θεάτρου, μία διοργάνωση του ΔΟΠΑΡ, του Θεατρικού Συλλόγου Δωδεκανήσου και με τη στήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού θα γίνει τον Οκτώβριο του 2020 στην ημερομηνία που καθορίστηκε εξ αρχής τον Νοέμβριο του 2019 (εάν αυτό δεν αλλάξει λόγω της κατάστασης με την πανδημία). Τα προβλήματα που δημιούργησε η πανδημία ήταν πολλά και μας έκαναν αρκετές φορές να αλλάξουμε ρότα στο οργανωτικό σκέλος αλλά θεωρήσαμε ότι ειδικά αυτήν την εποχή ο κόσμος χρειάζεται να συμμετέχει σε δράσεις που ναι μεν βασίζονται στην τήρηση των κοινωνικών αποστάσεων άλλη από την άλλη αποθαρρύνουν την κοινωνική απομόνωση. Είναι σημαντικό ο κόσμος να λειτουργήσει ομαδικά και να εκπαιδευτεί στους νέους τρόπους ψυχαγωγίας και έκφρασης καθώς το μόνο παρήγορο στην ιστορία της πανδημίας είναι ότι την περνάμε όλοι μαζί.
Αμέσως μετά την πανδημία, σε συνεννόηση με τον πρόεδρο του ΔΟΠΑΡ κ. Αλέξανδρο Κολιάδη αποφασίστηκε οι οργανωτικές διαδικασίες να συνεχιστούν κανονικά και όπως χαρακτηριστικά είπε ο ίδιος «ο κόσμος πρέπει να νιώσει ότι δεν έχουν διαλυθεί όλα». Μας χρειάζεται η επιστροφή σε μία κανονικότητα, ακόμα και αν αυτή είναι προσαρμοσμένη με μέτρα ασφαλείας και ειδικές συνθήκες.
-Ποιοι θα συμμετέχουν; Σημειώθηκαν αλλαγές στο πρόγραμμα; Ποιες θεατρικές ομάδες θα λάβουν μέρος;
Ναι, έχουν γίνει αλλαγές στο πρόγραμμα και πιστεύω μέχρι τελευταία στιγμή θα γίνουν και άλλες. Οι χώρες που θα συμμετέχουν είναι η Ρωσία, η Ρουμανία, η Ιταλία, η Ισπανία με 4 θεατρικές ομάδες σε διαφορετικά είδη θεάτρου, το Ιράν, το Μαρόκο και οι εγχώριες συμμετοχές είναι από την Θεσσαλονίκη, το Γύθειο και το Αιτωλικό. Υπάρχουν κάποια προβλήματα σε θέματα έκδοσης βίζας από κάποιες χώρες λόγω κορονοιού, τα οποία προσπαθούμε να ξεπεράσουμε.
Οι θεατρικές παραστάσεις καλύπτουν μία μεγάλη δραματουργική γκάμα για όλες τις προτιμήσεις που δίνουν την δυνατότητα επιλογής στον θεατή να παρακολουθήσει ότι είναι κοντά στις δικές του προτιμήσεις.
Το Φεστιβάλ είναι διαγωνιστικό και κατά την τελετή λήξης θα δοθούν θεατρικά βραβεία. Είναι μεγάλη μας τιμή που πρόεδρος της κριτικής επιτροπής θα είναι ο γνωστός αγαπημένος ηθοποιός και δήμαρχος της Νέας Φιλαδέλφειας κ. Γιάννης Βούρος. Μέλη της κριτικής επιτροπής είναι επίσης ο θεατρικός συγγραφέας και παραγωγός κ. Αντώνης Περιστεράκος και ο Ρόδιος διδάκτωρ πανεπιστημίου κ. Σπύρος Συρόπουλος.
-Ποιος είναι ο σκοπός της διοργάνωσης και ποιοι οι στόχοι που έχετε θέσει;
Ένα θέατρο για όλους: Αυτός είναι ο σκοπός του QuintaTheatrFest. Εκεί εργαζόμαστε μερόνυχτα εδώ και ένα χρόνο. Να φτιάχνουμε υπέρτιτλους για να μπορούν να παρακολουθήσουν όλες τις παραστάσεις άτομα με προβλήματα ακοής, να ερευνούμε τρόπους που θα μπορούν να παρακολουθήσουν το Φεστιβάλ άτομα με προβλήματα όρασης. Το πρόβλημα αλλά και η γοητεία μαζί, ενός διεθνούς φεστιβάλ θεάτρου που φιλοξενεί παραστάσεις από άλλα κράτη είναι η γλώσσα. Είτε μιλάς ελληνικά είτε μιλάς την νοηματική, είτε μιλάς με διαφορετικές αισθήσεις, χρειάζεσαι τεχνικά μέσα για να παρακολουθήσεις. Θέλουμε τον Φεστιβάλ να αποτελέσει πεδίο άρσης του κοινωνικού αποκλεισμού σε ομάδες ανθρώπων που επικοινωνούν με διαφορετικό τρόπο, που μιλούν διαφορετική «γλώσσα». Όλοι μας στην συγκεκριμένη διοργάνωση θα μιλάμε διαφορετική γλώσσα άλλωστε. Όλες οι παραστάσεις θα παρουσιάζονται σε υπέρτιτλους στην αγγλική και ελληνική γλώσσα. Η θεατρική δράση πρέπει να βρίσκει τρόπους να μας χωράει όλους.
Είναι επίσης άκρως ενδιαφέρον να παρακολουθείς μία κοινωνία μέσα από την θεατρική της ζωή. Το θέατρο γίνεται καθρέφτης που αντανακλά τις αναζητήσεις, τους προβληματισμούς και τις ανάγκες του ατόμου που ζει σε ένα άλλο κράτος. Να αναφέρω ως παράδειγμα, παρατηρούμε ότι οι ευρωπαϊκές χώρες καταπιάνονται με ανθρωποκεντρικά θέματα που θυμίζουν πολύ την εθνική μας δραματουργική θεματολογία. Όμως χώρες όπως το Ιράν ή το Μαρόκο μιλάνε για πόλεμο, για τιμωρία ή και για επιβίωση ακόμα. Μέσα σε όλα αυτά βρίσκεις ένα κοινό στοιχείο. Βλέπεις τον Άνθρωπο που ψάχνει τρόπους να κάνει την ψυχή του να μιλήσει γιατί έτσι η ψυχή καθαρίζει και μπορεί ο ίδιος αλλά και οι θεατές μέσα από την θεατρική εμπειρία, να γίνει καλύτερος ως προς τον εαυτό του και κατ’ επέκταση ως προς την κοινωνία. Είναι ο άνθρωπος που δεν θέλει τον πόλεμο, την αδικία, τον ρατσισμό, την βία. Είναι ο άνθρωπος που έχει εν δυνάμει το στοιχείο του καλού. Πάντα σε αιώνια μάχη με το σκοτάδι αλλά και πάντα με τα μάτια στυλωμένα ψηλά στον ουρανό. Ναι, το θέατρο υπάρχει για να μας θυμίζει ποιοι είμαστε. Μία διοργάνωση Διεθνούς θεατρικής δράσης, μας θυμίζει ακόμα κάτι: ότι είμαστε όλοι φτιαγμένοι από την ίδια θεϊκή λάσπη. Και ότι η Βαβέλ στην πραγματικότητα δεν υπάρχει…
