Το λες και λίγο περίεργο, έτσι;
Η κατάσταση στη χώρα μας είναι, λίγο-πολύ, γνωστή σε όλους: μετά από μία τεράστια (ιδίως σε ψυχολογικό επίπεδο…) περίοδο κατά την οποία η χώρα σύσσωμη ήταν σε lockdown, τα πράγματα σε ό,τι έχει να κάνει με την πανδημία είναι μεν καλύτερα, αλλά όχι ακριβώς ιδεατά.
Τα νούμερα σε ημερήσια κρούσματα, συμπολίτες μας που νοσηλεύονται στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και, δυστυχώς, θανάτους, παραμένουν αρκετά υψηλά, ιδίως αν αναλογιστούμε πως είχαμε καραντίνα για περισσότερους από 6 μήνες σερί.
Ωστόσο, υπάρχει μια τάση σταθεροποίησης και οι διασωληνωμένοι (το απόλυτο κριτήριο, δηλαδή) αρχίζουν τις τελευταίες δύο εβδομάδες να μειώνονται αργά μεν, σταθερά δε.
Αυτή η εικόνα, σε συνδυασμό φυσικά με την κατακρημνισμένη οικονομία, ώθησε την κυβέρνηση στο να άρει σιγά-σιγά την πλειονότητα των περιοριστικών μέτρων και να επιστρέψουμε, έστω και υποτυπωδώς, στην πολυθρύλητη κανονικότητα.
Ας δούμε μια ακόμη φορά τι ισχύει από αύριο Παρασκευή 14/5:
- «Ανοίγει» ο τουρισμός
- Η απαγόρευση κυκλοφορίας μετακινείται πλέον στις 00:30 το βράδυ
- Καταργούνται τα μηνύματα SMS προς το 13033 και το 13032
- Αίρονται οι περιορισμοί στις διαπεριφερειακές (υπερτοπικές) μετακινήσεις
- Το λιανεμπόριο επιστρέφει από τις 14/05 στη λειτουργία με τα υγειονομικά πρωτόκολλα χωρητικότητας 1 πελάτη/25 τμ, χωρίς πλέον το click-in-a shop ή το click away
Τα περισσότερα από τα παραπάνω είναι απολύτως κατανοητά, καθώς, όπως προείπαμε, η οικονομία χρειάζεται ένα γερό… μπουστάρισμα, μιας και έχει «στεγνώσει» σε επικίνδυνο βαθμό.
Επίσης, ορθή και η κατάργηση των SMS, μιας και ο κόσμος έβρισκε, ειδικά εσχάτως, πάντα το παραθυράκι να πηγαίνει όπου θέλει, όποτε το θέλει και οι Αρχές, επίσης εν μέρει λογικό, έκαναν σε πολλές περιπτώσεις τα στραβά μάτια, σεβόμενες την απροσμέτρητη κούραση του κόσμου από την καραντίνα.
Όμως, υπάρχει ένα μέτρο το οποίο δεν «έφυγε» ακριβώς, αλλά ας πούμε πως… μετατοπίστηκε και το οποίο δεν βγάζει (στα δικά μας τα μάτια, τουλάχιστον) κανένα νόημα: η απαγόρευση κυκλοφορίας, η οποία πλέον θα ισχύει από τις 00:30 το βράδυ και μετά.
Αλήθεια, ποιος ακριβώς ο λόγος να υφίσταται ακόμα η απαγόρευση κυκλοφορίας, την στιγμή που είναι ανοιχτά όλα; Για ποιο λόγο ν’ απαγορεύεται να κυκλοφορεί κανείς το βράδυ, την στιγμή που τα καταστήματα είναι ανοιχτά, τα sms καταργούνται, οι διαδημοτικές μετακινήσεις επιτρέπονται και, πια, θα ανοίξουν και τα γυμναστήρια και τα καζίνο;
Γιατί να μην μπορεί κάποιος, για παράδειγμα, να τελειώσει τη δουλειά του αν είναι απογευματινός κατά τις 00:00 και στην συνέχεια, τώρα που επιτρέπονται οι διατοπικές μετακινήσεις, να μπορέσει να μπει στο αυτοκίνητό του και να ταξιδέψει βράδυ από την Αθήνα φερ’ ειπείν, στη Θεσσαλονίκη για να δει τους δικούς του, που έχει να τους δει σχεδόν 10 μήνες; Για ποιο λόγο τον αναγκάζουμε να οδηγήσει πρωί με την ζέστη, μιας και μετά τις 00:30 υψώνεται… απαγορευτικό;
Η απαγόρευση είχε νόημα, δεκτό, όταν τα πάντα ήταν κλειστά, για ν’ αποτραπούν οι συγκεντρώσεις και, παράλληλα, και η περαιτέρω εξάπλωση του ιού. Τώρα, όμως, σε τι αποσκοπεί το «λουκέτο» το βράδυ, τη στιγμή που τη μέρα τα πάντα, μα τα πάντα, είναι ορθάνοιχτα;
Ρητορικά ερωτήματα που ψάχνουν απαντήσεις…
